Historia: Kościół parafialny wzniesiono w latach 1624-1628 z fundacji biskupa krakowskiego Marcina Szyszkowskiego, który obiecał wybudować go, jeśli Kielce ominie morowa zaraza. Po ufundowaniu klasztoru i sprowadzeniu w 1631 r. Ojców Bernardynów stał się kościołem klasztorny. Po kasacie klasztoru Bernardynów w 1864 r. stał się kościołem poklasztornym a w 1918 r. sprowadzono na Karczówkę Siostry Służebnice Najświętszego Serca Jezusowago (Sercanki), którym oddano w opiekę klasztor wraz z kościołem. W 1922 r. decyzją bpa Augustyna Łosińskiego pobernardyński kościół stał się kościołem filialnym parafii katedralnej. W 1939 r. bp Czesław Kaczmarek erygował na Karczówce parafię, którą przejęli w 1957 r. Księża Pallotyni. Kościół jest wczesnobarokowy. W ołtarzu głównym obraz św. Karola Boromeusza adorującego Chrystusa zdjętego z krzyża z 1. poł. XVII w., ołtarze boczne późnobarokowe o rokokowej dekoracji. Przy nawie od południa kaplica św. Antoniego, dobudowana w latach 1901-1907. W przyziemiu wieży kaplica z umieszczonym w centralnej części posągiem patronki górników św. Barbary, wykutym w 1646 r. z jednolitej bryły ołowiu, wydobytej przez górnika Hilarego Malę. Ołtarze i organy były konserwowane w 1992 r. Do kościoła przylega klasztor, zbudowany na planie czworoboku wokół zamkniętego prostokątnego wirydarza. Obecny kompleks budynków klasztornych pochodzi z XVII w., był rozbudowywany w 1. poł. XVIII w. Od 1957 r. zajmują go Księża Pallotyni, którzy odnowili klasztor i przeprowadzili w nim prace remontowe.   

                            Karczówka jest najwyższym wzniesieniem Pasma Kadzielniańskiego (wys. 340 m), zbudowana ze skalistych wapieni dewońskich i pokryta mieszanym lasem z pozostałością starych sosen. Niektóre okazy osiągają ok. 170 lat. Od roku 1953 na Karczówce utworzono rezerwat przyrody. Cała góra jak i okoliczne wzgórza podziurawione są pozostałościami po starych kopalniach ołowiu. Można tu zauważyć występowanie wyrobisk na tak zwanych "strefach żyłowych" - uskokach tektonicznych, tworzących długie pasy w poprzek góry. Strefy te nazywane były "szparami" a o rozmiarach dawnych robót górniczych może świadczyć ogromna ilość starych szybów, szacowana na ponad 3200 sztuk. Był to zapewne największy okręg górniczy w Górach Świętokrzyskich. Tuż za kościołem znajduje się mogiła księdza Ziółkowskiego, byłego proboszcza zamordowanego w 1946 roku przez pracownika SB. Po zwiedzeniu klasztornej góry warto jest udać się na pobliską górę Dalnię (319 m) i Grabinę (312 m) z wieloma śladami szybów i czynnym do niedawna kamieniołomem "Czarnów". Po stronie południowej widać zalesioną Brusznię (312 m), na szczycie której znajduje się wystawiony w 1916 roku drewniany krzyż, upamiętniający zbiórkę powstańców w styczniową noc 1863 roku. Na górze tej również znajdują się liczne ślady pokopalniane. Na całym opisanym terenie utworzono sieć ścieżek rowerowych, a klimat i widoki zauroczą każdego.