9 września 2006 - początek ciepłej jesieni. Start wycieczki w Nowej Słupi miejscowości u stóp Łysej Góry. 1,4 tys. mieszkańców (1998). Początki osadnictwa na tym terenie sięgają II w. p.n.e. i związane są z rozwijającym się do V w. n.e. hutnictwem żelaza. Dalszy rozwój osady (w latach 1351-1869 miała prawa miejskie) związany był z obsługą pielgrzymów zmierzających na Święty Krzyż. Stąd czarnym szlakiem kierujemy się na północ, przechodzimy przez rzeczkę Słupiankę i docieramy do podnóża Góry Chełmowej. Idziemy porośnięty lasem o drzewostanie z przewagą modrzewia polskiego z domieszką dębu, sosny i buka. Znajduje się  tu ostoja borsuka i wielu gatunków ptaków. Utworzony na stokach góry w 1920 r. rezerwat przyrody dał początek Świętokrzyskiemu Parkowi Narodowemu. Obecnie wchodzi w skład parku jako odrębna enklawa. Ma ona charakter kopulastego wzniesienia, górującego nad rozległymi terenami użytkowanymi rolniczo. Uważana jest za jeden z najcenniejszych przyrodniczo obszarów za sprawą jednego z gatunków drzew wchodzącego w skład drzewostanów - modrzewia polskiego, którego centrum występowania w Polsce obejmuje region Gór Świętokrzyskich. Chełmowa Góra pozwala na poznanie wielu gatunków roślin i zwierząt - endemicznych i reliktowych, a także przyrody nieożywionej. Obszar ten charakteryzuje się ciekawą budową geologiczną i zróżnicowaną rzeźbą terenu - liczne wąwozy. Z rzadszych gatunków roślin występuje tu pióropusznik strusi, widłak jałowcowaty, skrzyp olbrzymi, kokorycz pełna, parzydło leśne, wawrzynek wilczełyko, lilia złotogłów. Na modrzewiu żerują liczne owady. Szczególnie liczna grupa ptaków, licząca ok. 90 gatunków. Samych dzięciołów jest aż 8 gatunków. Na szczycie góry (351 m n.p.m.) znajduje się pomnik z czerwonego piaskowca triasowego z 1963 roku postawiony w setną rocznicę urodzin prof. Mariana Raciborskiego - wybitnego badacza i odkrywcy modrzewia polskiego. Schodząc teraz w dół docieramy do otwartej przestrzeni, skąd rozpościerają się widoki na pofałdowane pola. Na wprost po lewej stronie widać podciętą przez Słupiankę skalista Skarpę Zapusty. Teraz idziemy przez wsie Cząstków i Hektary i po minięciu niewielkiego strumienia Dobruchny dochodzimy do kamieniołomu. Tuz za nim znajduje się malowniczy, wyrzeźbiony przez rzeczkę głęboki na kilkadziesiąt metrów rezerwat "Wąwóz w Skałach". Teraz należy kierować się północnym skrajem lasu aż dojdziemy do Grzegorzowic. Na wzgórzu góruje kościół św. Jana Chrzciciela z charakterystyczną romańską rotundą o srednicy 7,7 m datowaną na XII wiek z półokrągłą absydą i małym gotyckim okienkiem. U stóp kościoła wiję się malowniczo rzeczka Dobruchna i zarośnięte, opuszczone  zabudowania. Znaleźć tu można pozostałości podworskich zabudowań i pięknego niegdyś parku. Są tu ponad 400 letnie okazy dębów szypułkowych. Tuż za ruinami murowanych kuźni i budynków przemysłowych szlak pnie się w górę, wiedzie polami i mijając Starą Słupię dotrzemy do Nowej Słupi, skąd busem lub pekaesem wracamy do Kielc.

              

              


Pokaż Trasa piesza 07 na większej mapie