Niewielka miejscowość Łopuszno położona jest na Wzgórzu Łopuszańskim, wchodzącym w skład Wyżyny Przedborskiej. Na zwa jej pochodzi od licznie występującego tu łopianu, zwanego lokalnie łopuchą. Pierwsze wzmianki o miejscowości pojawiły się w XIV w. W XV w. wieś należała do rodziny Łopuszańskich, dalszymi jej właścicielami byli Zygmunt Łącki, następnie Derszniakowie herbu Korczak. Po ślubie Anny Derszniakównej z Janem Dobieckim w 1732 dobra Łopuszna stały się własnością rodu Dobieckich. Majątek składał się z zabudowań dworskich otoczonych parkiem i czterech folwarków. W roku 1897przy dzisiejszej ulicy Koneckiej 2 został wybudowany pałac Dobieckich, wzniesiony wg projektu Władysława Marconiego ze wspaniałą bramą wjazdową prowadzącą do przestronnego parku. Władysław był synem słynnego architekta pochodzenia włoskiego Henryka Marconiego, który pozostawił po sobie inne perełki budownictwa jak Sanatorium Marconiego w Busku Zdroju czy pałac Wielopolskich w Chrobrzu. Syn natomiast zaprojektował słynne hotel Bristol w Warszawie a jego skromniejsze kopie z charakterystycznym zaokrąglonym narożem, zobaczyć można przy wejściu do Parku Zdrojowego w Busku czy budynek również dawnego hotelu Bristol w Kielcach przy ulicy Sienkiewicza. Podczas I wojny światowej pałac spłonął i popadł w ruinę. W roku 1936 przeprowadzono odbudowę zniszczonego obiektu. Po II wojnie światowej budowla przeszła na rzecz Spółdzielni Produkcyjnej w Łopusznie, zaś obecnie w budynku tym funkcjonuje Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych i Liceum Ogólnokształcące.

                         Przy skrzyżowaniu dróg lokalnych znajdował się erygowany w 1531 a przebudowany pod koniec XIX wieku kościół parafialny. Stojący dziś kościół p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego powstał na miejscu spalonej i zniszczonej przez Niemców w 1915 roku wcześniejszej świątyni.