Końskie - najstarsze wzmianki o osadzie pochodzą z XI wieku, dzięki odkryciom archeologicznym w północnej części miasta. Właścicielami przez wiele stuleci był możny ród Odrowążów. W latach 1220-1224 biskup krakowski, Iwo Odrowąż, wybudował tu kościół pod wezwaniem św. Mikołaja, ustanawiając w Końskich parafię. Pierwotna budowla po ponad 250 latach została rozebrana, a nowa świątynia powstała w latach 1492-1520 i jako gotycki kościół parafialny, na poprzednich fundamentach możemy podziwiać do dziś. Pamiątką po romańskich okresie kościoła jest wkomponowany nad nadprożem drzwi kościoła, średniowieczny tympanon. W połowie XVII wieku Końskie wraz z okolicą przechodzą w posiadanie magnackiego rodu Małachowskich. Z rodu tego wywodzi się Jan Małachowski, wielki kanclerz koronny, zasłużony dla miejscowości. 30 grudnia 1748 roku, dzięki staraniom króla August III Sasa Końskie otrzymują przywilej lokacyjny po czym nastąpiła oficjalna lokacja miasta na prawie magdeburskim.

                            Wspaniałą pamiątką po rodzinie Małachowskich jest wzniesiony w latach 40 XVIII wieku jeden z najpiękniejszych w Polsce, klasycystyczny zespół parkowo-pałacowy. Niestety świetność tego obiektu została poważnie zniszczona przez okupanta niemieckiego jak i przez debilne pomysły władz komunistycznych. W budynkach utworzono szkołę i przedszkole, wytyczono przez park ruchliwą ulicę a na części parku postawiono kiczowate osiedle bloków. Aktualnie park liczy 15 ha powierzchni a na terenie jego zobaczyć możemy pawilony, altanę i pozostałe skrzydła pałacowe, unikalną oranżerię egipską z posągami faraonów wraz z grecką świątynią i gloriettę ujęta trzema jońskimi kolumnami. Wokół posesji podziwiać możemy pozostałości muru obronnego z basztami i neogotyckim domkiem Wnuczętów. Budynek ten był miejscem zabaw dzieci za czasów Małachowskich i Tarnowskich. W samym parku rośnie wiele wiekowych drzew, jak: lipy drobnolistne, dęby szypułkowe, buki zwyczajne, graby zwyczajne, jesiony wyniosłe, topole białe), brzozy, wierzby płaczące, modrzewie europejskie czy jodły pospolite. Na jego terenie występują 22 drzewa powyżej 250 lat i 67 drzew w wieku od 160 do 250 lat.

                            Zabytkiem historycznym jest również układ urbanistyczny rynku, przylegające do niego domy z XVIII i XIX w. wraz z kamiennymi portalami.