Końskie -
najstarsze wzmianki o osadzie pochodzą
z XI wieku, dzięki odkryciom archeologicznym w północnej części miasta.
Właścicielami przez wiele stuleci był możny ród Odrowążów. W latach
1220-1224 biskup krakowski, Iwo Odrowąż, wybudował tu kościół pod
wezwaniem św. Mikołaja, ustanawiając w Końskich parafię. Pierwotna
budowla po ponad 250 latach została rozebrana, a nowa świątynia powstała
w latach 1492-1520 i jako gotycki kościół parafialny, na poprzednich
fundamentach możemy podziwiać do dziś. Pamiątką po romańskich okresie
kościoła jest wkomponowany nad nadprożem drzwi kościoła, średniowieczny
tympanon. W połowie XVII wieku Końskie wraz z okolicą przechodzą w
posiadanie magnackiego rodu Małachowskich. Z rodu tego wywodzi się Jan
Małachowski, wielki kanclerz koronny, zasłużony dla miejscowości. 30
grudnia 1748 roku, dzięki staraniom króla August III Sasa Końskie
otrzymują przywilej lokacyjny po czym nastąpiła oficjalna lokacja miasta
na prawie magdeburskim. Wspaniałą
pamiątką po rodzinie Małachowskich jest wzniesiony w latach 40 XVIII
wieku jeden z najpiękniejszych w Polsce, klasycystyczny zespół
parkowo-pałacowy. Niestety świetność tego obiektu została poważnie
zniszczona przez okupanta niemieckiego jak i przez debilne pomysły władz
komunistycznych. W budynkach utworzono szkołę i przedszkole, wytyczono
przez park ruchliwą ulicę a na części parku postawiono kiczowate osiedle
bloków. Aktualnie park liczy 15 ha powierzchni a na terenie jego
zobaczyć możemy pawilony, altanę i pozostałe skrzydła pałacowe, unikalną
oranżerię egipską z posągami faraonów wraz z grecką świątynią i
gloriettę ujęta trzema jońskimi kolumnami. Wokół posesji podziwiać
możemy pozostałości muru obronnego z basztami i neogotyckim domkiem
Wnuczętów. Budynek ten był miejscem zabaw dzieci za czasów Małachowskich
i Tarnowskich. W samym parku rośnie wiele wiekowych drzew, jak: lipy
drobnolistne, dęby szypułkowe, buki zwyczajne, graby zwyczajne, jesiony
wyniosłe, topole białe), brzozy, wierzby płaczące, modrzewie europejskie
czy jodły pospolite. Na jego terenie występują 22 drzewa powyżej 250 lat
i 67 drzew w wieku od 160 do 250 lat. Zabytkiem
historycznym jest również układ urbanistyczny rynku, przylegające do
niego domy z XVIII i XIX w. wraz z kamiennymi portalami. |