Historia: Kościół parafialny wzniesiono w latach 1624-1628 z
fundacji biskupa krakowskiego Marcina Szyszkowskiego, który obiecał
wybudować go, jeśli Kielce ominie morowa zaraza. Po ufundowaniu
klasztoru i sprowadzeniu w 1631 r. Ojców Bernardynów stał się kościołem
klasztorny. Po kasacie klasztoru Bernardynów w 1864 r. stał się
kościołem poklasztornym a w 1918 r. sprowadzono na Karczówkę Siostry
Służebnice Najświętszego Serca Jezusowago (Sercanki), którym oddano w
opiekę klasztor wraz z kościołem. W 1922 r. decyzją bpa Augustyna
Łosińskiego pobernardyński kościół stał się kościołem filialnym parafii
katedralnej. W 1939 r. bp Czesław Kaczmarek erygował na Karczówce
parafię, którą przejęli w 1957 r. Księża Pallotyni. Kościół jest
wczesnobarokowy. W ołtarzu głównym obraz św. Karola Boromeusza
adorującego Chrystusa zdjętego z krzyża z 1. poł. XVII w., ołtarze
boczne późnobarokowe o rokokowej dekoracji. Przy nawie od południa
kaplica św. Antoniego, dobudowana w latach 1901-1907. W przyziemiu wieży
kaplica z umieszczonym w centralnej części posągiem patronki górników
św. Barbary, wykutym w 1646 r. z jednolitej bryły ołowiu, wydobytej
przez górnika Hilarego Malę. Ołtarze i organy były konserwowane w 1992
r. Do kościoła przylega klasztor, zbudowany na planie czworoboku wokół
zamkniętego prostokątnego wirydarza. Obecny kompleks budynków
klasztornych pochodzi z XVII w., był rozbudowywany w 1. poł. XVIII w. Od
1957 r. zajmują go Księża Pallotyni, którzy odnowili klasztor i
przeprowadzili w nim prace remontowe.
Karczówka jest najwyższym wzniesieniem Pasma Kadzielniańskiego (wys. 340
m), zbudowana ze skalistych wapieni dewońskich i pokryta mieszanym lasem
z pozostałością starych sosen. Niektóre okazy osiągają ok. 170 lat. Od
roku 1953 na Karczówce utworzono rezerwat przyrody. Cała góra jak i
okoliczne wzgórza podziurawione są pozostałościami po starych kopalniach
ołowiu. Można tu zauważyć występowanie wyrobisk na tak zwanych "strefach
żyłowych" - uskokach tektonicznych, tworzących długie pasy w poprzek
góry. Strefy te nazywane były "szparami" a o rozmiarach dawnych robót
górniczych może świadczyć ogromna ilość starych szybów, szacowana na
ponad 3200 sztuk. Był to zapewne największy okręg górniczy w Górach
Świętokrzyskich. Tuż za kościołem znajduje się mogiła księdza
Ziółkowskiego, byłego proboszcza zamordowanego w 1946 roku przez
pracownika SB. Po zwiedzeniu klasztornej góry warto jest udać się na
pobliską górę Dalnię (319 m) i Grabinę (312 m) z wieloma śladami szybów
i czynnym do niedawna kamieniołomem "Czarnów". Po stronie południowej
widać zalesioną Brusznię (312 m), na szczycie której znajduje się
wystawiony w 1916 roku drewniany krzyż, upamiętniający zbiórkę
powstańców w styczniową noc 1863 roku. Na górze tej również znajdują się
liczne ślady pokopalniane. Na całym opisanym terenie utworzono sieć
ścieżek rowerowych, a klimat i widoki zauroczą każdego.