Jędrzejów - pierwsze pisane wzmianki o wsi Brzeźnica, taką pierwotnie nazwę nosiło miasto, pojawiły się w połowie XII wieku. Poszukiwania archeologiczne potwierdziły istnienie w tym czasie klasztoru Cystersów, którzy przybyli na te ziemie z Morimond w Burgundii. Nazwę swą osada zawdzięczała płynącej przez nią rzeczce. Mnisi wybudowali tu kościół św. Wojciecha, dostosowali do swoich potrzeb i któremu dodali wezwanie Najświętszej Maryi Panny. W tym samym czasie miejsce to zmieniło nazwę na Andrzeiow –  czyli współczesny Jędrzejów.

Miastem Jędrzejów stał się 16 lutego 1271 r., kiedy to książę Bolesław Wstydliwy nadał prawa miejskie na prawie magdeburskim liczącej już ponad 3 tysiące mieszkańców osadzie.

Jak większość świętokrzyskich miast, Jędrzejów został złupiony przez Szwedów, podczas wojny północnej 1702 roku.

Najstarszymi sakralnymi zabytkami Jędrzejowa pozostałymi do czasów współczesnych są dwa kościoły: siedziba opatów - bł. Wincentego Kadłubka i św. Trójcy. Klasztor ojców cystersów, obecnie także sanktuarium bł. Wincentego Kadłubka (1160- 1223), pierwotnie jako budowla romańska z czasem została przekształcana i nabrała cech gotyckich i barokowych. Wewnątrz znajdują się zbudowane w roku 1754 przepiękne organy, dzieło polskiego organmistrza Józefa Sitarskiego.

Jedną z atrakcji znajdującego się opodal rynku kościoła św. Trójcy, jest zegar słoneczny, niejako symbol Jędrzejowa, nie jedyny tym w mieście. Kolejnym akcentem  Jędrzejowa jest Muzeum im. Przypkowskich, powstałe w wyniku przekazania państwu 3 lutego 1962 kolekcji zegarów słonecznych, przyrządów astronomicznych oraz biblioteki starodruków przez założyciela i kolekcjonera - Feliksa Przypkowskiego. Muzeum to mieści się przy rynku i zawiera, oprócz kolekcji ponad 600 zegarów i wszelkiej maści przyrządów pomiarowych, zawiera zbiór księgoznaków i ekslibrysów liczącą ok. 20 000 egzemplarzy.

Jędrzejów słynie również z tradycji warzenia piwa, która sięgają przełomu XVIII i XIX wieku, kiedy to cystersi zatrudnili pierwszych piwowarów.