Długość trasy około 70 km
Start w Suchedniowie - docieramy tam pociągiem 6.28 z Kielc. Tu kierujemy się w stronę Parszowa, po około jednym kilometrze w prawo jest droga do lasu - Sieradowickiego Parku Krajobrazowego (foto 1). Czeka nas teraz godzinna jazda przez pozostałość ogromnej puszczy świętokrzyskiej. Po drodze mijamy niewielką leśniczówkę Opal z miejscem na ogniska. Dalej docieramy do rezerwatu "Burzący Stok", ale aby go znaleźć trzeba mieć dużo szczęścia. Nam się to nie udało, jedynie znaleźliśmy mały uroczy strumyk (foto 2). Dalej droga zmienia się z ubitej żwirowej w kamienny dukt, pojawiają się kilkusetletnie buki (foto 3) i po paru kilometrach wreszcie wyłania się odkryty teren, widok na dolinę Psarki i rez. Górę Sierakowską (foto 4). Kierujemy się w dół asfaltową drogą, potem szutrową (foto 5), mijamy mostek, dalej znów w górę polnymi drogami, aż docieramy do nowej asfaltowej drogi. Rozciąga się teraz przed nami widok na Łysogóry, z w oddali z widocznym masztem nadajnika na Świętym Krzyżu (foto 6). Jadąc cały czas w dół dojeżdżamy do miejscowości Tarczek, osady targowej, powstałej w średniowieczu w miejscu wymiany towarowej między ludnością puszczańską a rolniczą (nazwa pochodzi od tarżek - mały targ). Główną atrakcją Tarczka jest zabytkowy kościół (foto 7) i usytuowana opodal drewniana XIX-wieczna dzwonnica (foto 8) . Kościół zbudowany został w stylu romańskim w pierwszej połowie XIII w. Według tradycji kryje w swoich murach pozostałości kościoła z XI w., fundowanego przez Władysława Hermana jako dziękczynienie za narodziny Bolesława Krzywoustego. Świątynia stanowi doskonały przykład budowli romańskiej. Wzniesiona została z dokładnie obrobionych ciosów kamiennych i ma kształt połączonych ze sobą prostych brył geometrycznych. Grube mury, ze względu na funkcje obronne, posiadają małe, wysoko usytuowane otwory okienne (zachowane w pierwotnej formie od strony południowej). Obok kościoła rosną trzy ok. 300-letnie lipy i 200-letnia topola - pomniki przyrody. Ochroną objęty jest również fragment alei z ośmioma 300-letnimi dębami stanowiącymi resztki parku podworskiego. Opuszczamy to zabytkowe miejsce, jadąc starym lessowym wąwozem mijamy Świętomarz, skręcamy w prawo i przez Grabków i Dąbrowę Dolną docieramy na lewo do wsi Celiny. Znów jedziemy w dół kawałkiem Parku Narodowego aż do skrętu w lewo, na Wole Szczygiełkową (foto 9). Tu należy udać się w prawo tak zwanym Białym Gościńcem, który przecina Świętokrzyski Park Narodowy, biegnąc u podnóża Łysicy. Droga czasem robi się ciężka ze względu na rozmokłe koleiny, ale w okresie suchym powinna być bardziej przyjazna. Odcinek ten liczy około 5 km, wiedzie poprzez starą puszczę, przeoraną licznymi wąwozami i płynącymi w nich strumieniami. Na końcu drogi docieramy do szlaku na Łysicę, kapliczkę św. Franciszka ze źródełkiem o tej samej nazwie, zaś w prawo do Św. Katarzyny. Osadę pierwotnie założył u schyłku XIV wieku sławny polski rycerz - pustelnik Wacławek. W latach 1471-78 z fundacji bpa Jana z Rzeszowa powstał pierwotny arem bernardynów, którzy po pożarze został przebudowany jako klasztor (foto 10,11). W 1815 roku klasztor został oddany we władanie sióstr bernardynek, których dotychczasowa siedziba w Drzewicy spłonęła rok wcześniej. Po minięciu Świętej Katarzyny jedziemy w lewo w stronę Wilkowa. Tu w 2005 roku oddany został zalew wybudowany z pieniędzy unijnych, cały oświetlony i zabezpieczony wzmocnieniami przed podmakaniem (foto 12). Jadąc dalej w stronę Ciekot, warto zatrzymać się przy niewielkim zalewie i amfiteatrze. Nazwa miejscowości Ciekoty wywodzi się prawdopodobnie od cieknących wód. W miejscowości tej spędził swe młode lata nasz pisarz Stefan Żeromski. Stąd opisywał widoki na "domową górę" w swych powieściach, tu mieszkał z rodzicami w starym drewnianym dworze. Obecnie w tym miejscu stoi rekonstrukcja modrzewiowego dworu wraz z pamiątkami po pisarzu. Obok powstał nowoczesny budyne muzealny, nawiązujący do "szklanego domu" z "Przedwiośnia". Wokoło znaleźć można wiele lokali gastronomicznych i gospodarstw agroturystycznych, polecam na przeciwk dworu wstąpić na smarzonego pstrąga. Po posileniu się pozostaje nam droga w lewo, poprzez przełęcz, przecinającą górę Radostową i Pasmo Masłowskie. Szosa prowadzi doliną Lubrzanki, po prawej na stoku pasma górskiego, znajdują się ośrodki wypoczynkowe a w dole wije się rzeka. Stąd piękny widok na górę Radostową (451 m n p m) (foto 14). Przy skrzyżowaniu w Mąchocicach, kierujemy się na prawo w stronę lotniska w Masłowie (foto 15), które mijamy i udajemy się na Świerczyny. Stąd pozostaje już tylko jechać w lewo w stronę Kielc.
