Szlak zaliczony w połowie października - bardzo widokowy i o tej porze z dużą ilością grzybków. Wysiadamy z busa na łuku drogi w pobliżu Widełek. Szlak żółty wspina się na górę Igrzycznia 359 m, aby po minięciu szczytu stromo opadać w dół. Przekraczamy niewielki strumień Grodno i znów czeka nas wspinaczka na kolejne wzgórze Jaźwiny. Trzeba uważać na oznaczenia szlaku - strasznie zaniedbane. Idąc szlakiem las szybko się kończy i wychodzimy na porośnięty kępami brzóz i sosen grzbiet Pasma Ociesęckiego. Na lewo widać całe Pasmo Ołowińskie wraz z górą Zamczysko, zaś na prawo rozpościera się widok na odległe, płaskie i zalesione tereny. Idąc w dół przecinamy asfaltową drogę do Grodna i łukiem wchodzimy na ostatnie wzgórze Sterczyna 340 m. Dalej po zejściu, nasz szlak wiedzie poprzez pola o rudawej glebie powstałej z wietrzejących, żelazistych skał kambryjskich. Krajobraz powoli zmienia się w typowo stepowy z ciepłolubną roślinnością. Po przejściu pustych przestrzeni wbijamy się w ogromne połacie lasu z przewagą sosen i brzóz. Idąc lasem napotkamy na nasyp kolejki leśnej, wybudowanej jeszcze przez Austriaków w czasie zaborów. Na krańcu lasu naszą trasę przecina sporej wielkości potok Czarnej Staszowskiej. Za nim leży wioska Drogowle, z pozostałościami młyna i grobli ze stawami. Kolejną wioską po drodze jest wieś Rudy. Tu znajdują się ruiny dworu folwarcznego z 1907 roku i późnorenesansowy kościół z 1633 roku z herbem Korab bpa Zadzika. Po minięciu kościółka wędrujemy asfaltową szosą, znów mijamy szyny kolejki i dochodzimy do drogi w lewo w stronę Dębna. Jest to niewielka wieś leżąca między dwoma dopływami Czarnej. Dawniej było to jedno z trzech miast ariańskich (obok Rakowa i Rembowa) założone w 1617 roku przez Sienieńskich. Na nazwijmy go - rynku, znajduje się XVIII wieczna kaplica św. Tekli. Idąc w stronę Rakowa mijamy kolejną rzeczkę i tory kolejki. Przed nami Raków, miasto założone w 1567 roku przez kasztelana żarnowskiego Jana Sienieńskiego. Nazwa miasteczka pochodzi od herbu jego żony Jadwigi, przedstawiającego czerwonego raka na białym polu. W latach 1602-38 był tu centralny ośrodek ruchu Braci Polskich - arian. W XVII wieku miasto liczyło ponad 20 000 mieszkańców, znajdowała się tu Wyższa Szkoła Braci Polskich, synody, papiernia i drukarnia. Świetność miasta skończyła się w 1638 roku z postanowienia sejmu i wraz z opuszczeniem miasta przez arian. Na miejscu zboru stoi dziś zbudowany w 1645 roku kościół Świętej Trójcy z małym budynkiem z XVII wieku krytym czterospadowym gontowym dachem, według tradycji - dom ministra zboru ariańskiego. Z rynku do Kielc dojeżdżamy busem lub PKS-em.
